Polonez i Peugeot "Catch"

Jak już wcześniej zapowiadałem dzisiaj skoncentruje się na zaprezentowaniu wam Poloneza z serii „Kultowe auta PRL”, oraz Peugeota 404 Break „Catch” od Altayii.

Na początku kilka słów o Poldku (o jak się ładnie zrymowało). Tego auta nikomu chyba nie trzeba przedstawiać. Przejdę zatem od razu do opisu miniatury. A więc kolor... hmm... mógłbym powiedzieć, że jest on pomarańczowy, ale... ale no właśnie „ale”. Jeśli ktoś spodziewa się barwy identycznej z tym eleganckim, głębokim, jasnym, całkiem ładnym lakierem, jakim FSO malowało Polonezy to głęboko się pomyli. Mazidło, którym IXO wysmarowało Poldka to raczej mocno zabielona zupa pomidorowa, albo – prawie jak w PRL – rozcieńczony pomarańcz. Z czym rozcieńczony – nie wiem, ale uwierzcie mi, to nie jest TO. Ten kolor nadawałby się raczej do malowania słupków ostrzegawczych przy drodze albo obrysowywania krawędzi niebezpiecznie stromych schodów, ale nie do pomalowania jakiegokolwiek auta! Co do reszty – jest niezła. Serio, nie ma się za bardzo do czego przyczepić. Sylwetka auta została bardzo dobrze odwzorowana, i choć brak to niektórych bardzo drobnych w tej skali detali (jak srebrne listewki nad i pod gilem, lub na zderzaku), to jednak wszystkie najistotniejsze zostały uwzględnione (nie zapomniano nawet o halogenach pod przednim zderzakiem, czy małym srebrnym lusterku charakterystycznym dla wozów z początku produkcji). Nawet koła posiadają ładne, srebrne dekielki. Wydaje mi się jednak, że autko powinno stać przynajmniej o pół milimetra – milimetr wyże nad ziemią. Zawieszenie jest lekko za niskie. Poza tym... no może nie bomba, ale naprawdę OK.







Teraz kolej na Peugeota. 404 produkowany był w latach 1960 – 1975 (a poza Francją nawet do 1988 roku). Samochód był w swoich czasach typowym autem klasy średniej, cenionym jednak za swoją wyjątkową niezawodność, wygodne wnętrze i ładną karoserię zaprojektowaną przez studio Pininfarina. Peugeot 404 produkowany był w kilku wersjach nadwoziowych, w tym właśnie kombi, w której to wersji posiadam go w swojej kolekcji. Autko zakupiłem nie ze względu na upodobanie marki czy modelu, ale ze względu na wyjątkowo zabawną reklamę na nim umieszczoną. Jak sami możecie poniżej zobaczyć jest to reklamówka środka owadobójczego. Czy takowy rzeczywiście kiedykolwiek istniał – nie mam pojęcia. Ważne, że wywrócona do góry nogami much cieszy za każdym razem, keidy nań patrzę. Jest nawet trochę... ohydna :D Co do samego autka... no cóż. Kupiłem je za 25 zł, więc fajerwerków się nie spodziewałem. Ogólny kształt karoserii nie wypada nawet tak źle, detale są badziewne. Na zderzakach brak kłów, przednie kierunkowskazy a nawet tylne lampy są wyjątkowo ordynarnie namalowane, wszystko wydaje się toporne. Na szczęście całość przykrywa reklama, wiec reszty detali które można było skopać (np. boczne listwy) zwyczajnie nie widać. Mimo wszystko z zakupu jestem wyjątkowo zadowolony. Na pewno był opłacalny, a modelik choć nie jest bogaty w detale, to przynajmniej nimi nie straszy (tak jak np. Wartburg z serii „Kultowych...”).